امام حسن مجتبی علیه السلام فرمود:در شب جمعه ای مادرم فاطمه علیهاالسلام را دیدم که در محراب عبادت ایستاده است و تا سپیده صبح ، دائم در رکوع و سجود بود، و می شنیدم که برای مومنین و مومنات دعا می نمود و نام آن ها را می برد و برای آن ها بسیار دعا می کرد، ولی برای خود هیچ دعایی نمی نمود. گفتم : ای مادر! چرا همان طور که برای دیگران دعا می کنی ، برای خود دعا نمی کنی ؟حضرت فاطمه علیهاالسلام فرمود: فرزندم ! اول ، همسایه ؛ سپس خانه 

علل الشرایع، ج 1، ص 173